Home CultuurANS bezocht ANS bezocht: Boek op de Bank 2016

ANS bezocht: Boek op de Bank 2016

door Redactie

Gisteren vond de derde editie van het literaire festival Boek op de Bank plaats. Auteurs onder wie Pepijn Lanen, Kim van Kooten en opkomend Vlaams literair talent Lize Spit kwamen naar de binnenstad van Nijmegen om te vertellen over hun werk. ANS kroop bij drie van de acht optredens op de bank.

Tekst: Noor de Kort
Foto’s: Ted van Aanholt

Alma & Maurits
In een woonkamer aan het Koningsplein bevindt zich de eerste bankhangbank van de avond. De jonge, bevriende schrijvers Alma Mathijsen en Maurits de Bruijn zullen hier onder andere vertellen over hun laatste werken: De grote goede dingen van Alma en De achterkant van de zon van Maurits. 20160602 3S2A1153 ctedVA ctedVANadat iedereen is voorzien van een glas water met verse munt, kan het bankhangen beginnen. Het gesprek gaat wat pathetisch van start met vragen over het ontstaan van de vriendschap tussen de twee schrijvers en waarom deze nog steeds stand houdt, waarop Alma ook niet direct een antwoord heeft: ‘Tja, hoe gaat dat met vriendschappen…?’

Wanneer de twee schrijvers elkaars werk bespreken, komen ze wat meer los. Maurits leest een heftige passage voor over een verkrachting uit Alma’s boek. Als hij klaar is, vertelt Alma dat ze zelf ervaring heeft met verkrachting. Ze benadrukt dat ze niet altijd hierover schrijft, maar dat ze deze nare ervaring nu goed kon gebruiken om in het boek een kentering in gang te zetten. Dan is Alma zelf aan de beurt met voorlezen. Uit De achterkant van de zon heeft ze stukken gekozen die volgens haar de poëtische kant van dit prozawerk illustreren. Zinnen als ‘Rouw is een dood die we sterven, maar waar we weer van terugkomen’ en ‘Het leven is een verhaal dat je iedere dag aan jezelf vertelt’ blijven hangen bij het afgaan van de trap op weg naar de tweede ronde.

20160602 3S2A1238 ctedVA ctedVAGeld terug
In de Bibliotheek De Mariënburg wacht de tweede, of eigenlijk derde auteur van de avond: Pepijn Lanen. Met zijn armen wijd over de leuningen en de microfoon nonchalant in de hand laat hij de vragen over zijn debuutroman Naamloos op zich afkomen. Zijn antwoorden zijn kort, maar regelmatig onderbreekt hij de interviewster met droge opmerkingen, zoals wanneer blijkt dat het publiek hier niet neer kan ploffen op de bank, maar het moet doen met plastic stapelstoelen: ‘Ik zou jullie geld terugvragen.’

Naamloos gaat over een jongeman die zijn naam is vergeten na een periode van veel drank en drugs. Lanen vertelt dat hij al lange tijd wilde kijken of hij een roman kon schrijven en dat dit het eerste idee was dat hij hiervoor geschikt vond. Zijn korte verhalen vond hij overzichtelijker om te schrijven, ‘omdat het dan steeds van A naar B gaat.’ De structuur van de roman, waarbij elke dag een hoofdstuk beslaat, is dan ook niet voor niets gekozen. Lanen erkent dat Naamloos een lagere taaldichtheid heeft dan zijn verhalenbundel Sjeumig, die uitkwam in 2014, maar dat is een bewuste keuze. Op deze manier wilde hij een breder publiek aanspreken. Daarnaast vond hij dit meer passen bij een roman, omdat deze natuurlijk een grotere opzet heeft dan de korte verhalen uit Sjeumig. ‘Je moet in een roman ook een beetje kunnen kabbelen op de zinnen.’

20160602 3S2A1255 ctedVA ctedVAGevallen toren
De avond eindigt in Conceptstore 5|12 met een liefdesverhaal van het Literaire A-Team. Tussen de hangplanten, stroopwafels met venkel en veel te mooie rugzakken vertellen zes jonge auteurs ieder een deel van het verloop van de liefde. Martin Rombouts begint met een verhaal over de ontmoeting, waarin wordt ingegaan op het toeval van deze ontmoeting. Na ieder bedrijf verplaatst het publiek zich door de winkel naar een nieuwe auteur. Vooral Lotte Kok maakt indruk met haar gedeelte over de break-up. Ze vergelijkt de liefde met een toren die stevig wordt vastgehouden door twee mensen. Het uitgaan van de relatie staat dan gelijk aan het loslaten van deze toren door een van de twee. ‘Ik voel jouw handen… tot nu.’ Al wat rest zijn de scherven van de toren, die uiteindelijk gebruikt moeten worden om iets nieuws mee op te bouwen. Ook Wout Waanders weet de eerste ontmoeting met de ex herkenbaar te schetsen, met een stroef lopend gesprek en een vraag naar oorbellen die bij de ander zijn blijven liggen. Het stuk eindigt als Waanders naar buiten loopt en de deur hard dichtslaat, het hard applaudisserende publiek in de winkel achterlatend.

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen