Home CultuurANS kijkt ANS kijkt: Split (2016)

ANS kijkt: Split (2016)

door Redactie

Momenteel trekken Oscargenomineerden La la land, Moonlight en Manchester by the Sea volle zalen in bioscopen in heel Nederland. Genoeg voer voor de dramaliefhebbers onder ons, maar voor de fans van een goede thriller is het bioscoopaanbod momenteel erg karig. Gelukkig is Split, de nieuwe psychologische thriller van M. Night Shyamalan, nu in de bioscoop te bewonderen. Kan de regisseur van de klassieker The Sixth Sense, na jaren van middelmatige en ronduit slechte recensies, eindelijk weer eens overtuigen?

Tekst: Roy Arnts

Wie ben ik?
Deze film vertelt het verhaal van Claire (Haley Lu Richardson), Marcia (Jessica Sula) en buitenbeentje van de klas Casey (Anya Taylor-Joy). Deze tieners worden na het verjaardagsfeestje van Claire gekidnapt. De dader blijkt Kevin (James McAvoy) te zijn, een man die lijdt aan multipele persoonlijkheidsstoornis, oftewel een gespleten persoonlijkheid. In het lichaam van Kevin zitten maar liefst 23 verschillende persoonlijkheden. In deze film komen zo’n acht à negen van de persoonlijkheden van Kevin voorbij. Sommige van hen blijken kwade bedoelingen te hebben, terwijl andere karakters Kevin juist op het rechte pad willen houden. Kevin’s psychologe dr. Karen Fletcher (Betty Buckley) krijgt mailtjes van hem voor afspraken buiten hun reguliere spreekuur om. Als Kevin vervolgens bij haar op bezoek komt, dan doet hij dit als zijn persoonlijkheid Barry, een extravagante modeontwerper die haar steeds vertelt dat er niks aan de hand is met hem. Kan dr. Fletcher ontdekken dat Kevin de meisjes heeft ontvoerd, voordat het te laat is?

Acteerwerk met een gouden randje
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Deze film moet je alleen al voor het acteerwerk van James McAvoy zien. De acteur zet in deze film niet één, maar meerdere karakters fenomenaal neer. Als kijker geloof je echt dat je bij elke persoonlijkheid van Kevin weer naar een ander persoon zit te kijken. Dit komt doordat hij de karakters tot in de kleinste details heeft uitgewerkt, van de manier van spreken tot de houding, maniertjes en gezichtsuitdrukking. Split houdt constant je aandacht vast, omdat je wilt weten welke persoonlijkheden er allemaal in Kevin’s lichaam zitten en wat hun intenties nou precies zijn. Een ander interessant personage in deze films is Casey, gespeeld door nog onbekende actrice Anya Taylor Joy. Het acteerwerk van deze actrice is ook erg goed. De rauwe emotie en angst is in haar scènes van haar gezicht af te lezen. Het personage van Casey wordt uitgebreid uiteengezet aan de hand van flashbacks naar haar jeugd. Hierdoor wordt duidelijk wat haar motivatie is voor de dingen die ze doet. Door de film heen krijg je steeds meer medelijden met Casey, waardoor je echt hoopt dat ze ontsnapt.

Koude rillingen
Naast het goede acteerwerk zit Split cinematografisch ook prima in elkaar. Close-ups van het gezicht van Kevin dragen bij aan de griezeligheid van zijn karakter. Ook is er een grote rol weggelegd voor de muziek in deze film. De muziek is zeer subtiel en onheilspellend, waardoor er een constante koude rilling over je rug loopt.

De Shyamalan twist
Split heeft, zoals elke film, ook zijn minpunten. Claire en Marcia zijn de typische, domme, populaire, knappe, over-the-top Amerikaanse meisjes. Het lijkt alsof elke zin die deze meisjes uitspreken moet illustreren hoe dom en oppervlakkig ze zijn. De overdrevenheid van deze karakters haalt je af en toe uit de film. Helaas zijn Claire en Marcia nodig voor het plot van de film, maar meer verdieping van deze karakters had best gemogen. Daarnaast laat Shyamalan in deze film weer zijn handelsmerk zien, de Shyamalan twist. Helaas pakt de twist in deze film niet goed uit. Na de twist verliest de film zijn onheilspellende toon. Dit is erg jammer, aangezien het onheilspellende van de film je juist, tot de twist, op het puntje van je stoel houdt. In het laatste deel van de film is het erg voorspelbaar wat er zal gebeuren. De oplettende kijker zal, bijvoorbeeld in uitspraken van sommige karakters, meerdere hints over het verloop van de climax van de film ontdekken. Ook is Split met bijna 2 uur een redelijk lange film, waardoor de laatste 20 minuten een beetje een sleur worden.

Ondanks de overbodige karakters van Claire en Marcia en een zwak laatste stuk, zien we in deze film eindelijk weer de oude M. Night Shyamalan terug. Split is een uitstekende psychologische thriller waarin James McAvoy een geweldige acteerprestatie laat zien. Voor fans van het genre is het absoluut een aanrader. Hou je totaal niet van enge films? Dan kun je nog altijd naar de bioscoop om daar lekker weg te zwijmelen bij La La Land.

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen