De bekende statistiekdocent Manfred te Grotenhuis is afgelopen vrijdagochtend overleden aan de gevolgen van kanker. Hij is 51 jaar geworden. Dankzij zijn liefde voor lesgeven en opvallende verschijning was de docent een bekend figuur binnen de sociale wetenschappen.
Statistiek saai? Niet als je het aan Te Grotenhuis vroeg. Het moeilijke, soms wat ondoorgrondelijke onderdeel van de sociale wetenschappen viel eigenlijk best wel mee, benadrukte hij. Het draaien van muziek moest studenten het college in trekken. Van tevoren konden studenten zelfs muziekverzoekjes insturen, al had hij zelf een voorkeur voor de betere gitaren. Ook had hij vaak interessante voorbeelden en grappige dia’s, waar hij zelf soms ook om moest lachen, in zijn colleges.
Als docent voldeed Te Grotenhuis niet bepaald aan het nette stereotype van een universiteitsmedewerker. Met zijn oorbel, losse kleding en Achterhoeks accent was hij alles behalve conventioneel, maar daardoor juist geliefd onder zijn studenten. Elke ochtend fietste hij tientallen kilometers van zijn woonplaats in de Achterhoek naar de Radboud Universiteit en als hij er was, stond er dus altijd een racefiets op zijn kantoor. Ook nam hij vaak deel aan wielerwedstrijden in de regio.
Zijn liefde voor lesgeven en statistiek leidde ertoe dat hij ook manieren buiten de colleges probeerde te vinden. Zo staat zijn YouTube-kanaal vol met filmpjes over statistiek, die ook voor buitenstaanders erg interessant zijn. Ook gaf hij regelmatig lezingen en extra colleges, bijvoorbeeld over een statistische oplossing die hij in 2015 ontdekte, of over de foute peilingen bij de recente Amerikaanse presidentsverkiezingen.
Toen afgelopen juni het nieuws kwam dat de statistiekdocent ongeneeslijk ziek was, weigerde hij bij de pakken neer te zitten. Studenten mochten buiten het college om altijd vragen blijven stellen, zoals ze daarvoor ook deden, zodat hij iets om handen had. Hij gaf dit collegejaar, net als elk ander jaar, zelfs nog les over statistiek aan eerstejaars sociologiestudenten. Het enige verschil was dat hij ditmaal in een rolstoel zat.
In zijn colleges had Te Grotenhuis het er vaak over dat bepaalde gebeurtenissen die op het eerste gezicht onwaarschijnlijk leken, met behulp van kansberekening toch te verklaren waren. Zelfs zijn diagnose met kanker verklaarde hij hiermee, want er bestaat gewoon de kans dat sommige cellen zich onverwachts vermenigvuldigen, zei hij in een interview in de Gelderlander. ‘Ik ben slachtoffer geworden – nou ja slachtoffer, zo zie ik het niet eens – ik ben onderdeel van dat proces. Het is part of the deal.’ Te Grotenhuis ten voeten uit: statistiek tot op het laatst.
Studenten, docenten en andere belangstellenden hebben de mogelijkheid in het condoleanceregister te schrijven op de derde verdieping van het Spinozagebouw. De uitvaart van Te Grotenhuis vindt donderdag in besloten kring plaats.