In het afgelopen nummer van ANS was de discodel het Gevonden Voorwerp. Deze frikandel met mayonaise en discodip blijft niet onopgemerkt onder de Nijmeegse (oud-)studenten. Natchai Leenders is afgestudeerd in Amerikanistiek aan de RU en schrijft al acht jaar poëzie. Hij is druk bezig om een ‘Riordan Poëziecursus’ in Nijmegen op te stellen. Daarnaast heeft hij een eigen website waar hij zijn gedichten publiceert. Leenders las het artikel over de discodel en raakte geïnspireerd om een gedicht over de vrolijke vleesrol te schrijven:
Ik las in de ANS een anekdote over een discodel.
Twee woorden: disco, del, dat snapt iedereen wel.
Nee? Meer voorbeelden: Kattenvacht, katten, vacht.
aardbeienyoghurt, aardbeien, yoghurt, crues-li, oh wacht.
Maar ja, discodel, zo’n meid uit de Molenstraat
die meteen met meerdere mannen uit- en meegaat.
Verder: culinaire catastrofe uit Cafetaria Keizer Karel.
‘t Is een snack uit sages; de gefrituurde FEBO-fabel.
Bedenkelijk uit Bottendaalse Bacchus’ brein geboren.
Drankorgels lallen luid hun liefde ervoor; ‘t kan ze bekoren.
Het is ‘t veel verbruikte vet niet waard: ‘n frikandel,
‘n speciale. met mayo en discodip, de discodel.
Ik vergelijk de ene discodel met de andere
en zelfs m’n geweten kan dat niet veranderen.
Malle Babbe van die Drie Gezusters;
menig beschonken man kust d’r.
Het is niet veel soeps en als die trekken, da’s wat ik vrees.
Beiden zijn met wit spul doordrenkt, kleurrijk, goedkoop stuk vlees.