Het derde album van Jack Johnson, In Between Dreams, is alweer meer dan tien jaar oud, maar nog steeds heel geschikt om te draaien op een regenachtige dag in maart. De zomer laat nog even op zich wachten, maar met de warme gitaardeunen uit je speakers is deze net wat dichterbij.
Vaderlijke gevoelens
Tijdens het opnemen van zijn derde album werd Johnson voor het eerst vader. Wellicht zijn de verhalende liedjes op dit album om die reden vaak nogal romantisch wat betreft onderwerpen. In Good People vraagt Johnson zich af waar de goede mensen op de wereld zijn gebleven: ‘Where’d all the good people go? I’ve been changing channels. I don’t see them on the TV shows.’. Ook het leed van anderen trekt Johnson zich aan, in onder andere If I Could: ‘The doctor gave him two weeks to live. I’d give him more if I could.’
Geen slap gelul
Johnson is een echte verhalenverteller met een fijne stem. Zijn liedjes hebben een kop, romp en staart en aan slap lullen doet Johnson dan ook niet. Situations duurt maar één minuut en zeventien seconden, maar is daarom niet minder krachtig; het verhaal is rond en waarom zou je er dan nog twee minuten aan vast breien?
Slow down
In alle nummers is de Hawaïaanse achtergrond van Johnson duidelijk terug te horen. De typische slow-down-mentaliteit komt goed naar voren uit de kabbelende gitaarmuziek en warme, soms bijna fluisterende, stem van Johnson. Vooral Banana Pancakes is een typisch Sunday-morning-track. Als Johnson zingt: ‘Can’t you see that it’s just raining? Ain’t no need to go outside…,’ zet je je telefoon uit en kruip je nog wat verder weg onder de lakens.