Home CultuurLiteratuur Literatuurtip januari

Literatuurtip januari

door Redactie

Uit de allesomvattende brei van literaire werken een exemplaar kiezen voor in je boekenkast, is geen kattenpis. Daarom plaatsen ANS en het literair tijdschrift Op Ruwe Planken maandelijks aanraders voor leesvoer online. Deze maand is het de beurt aan Rik Sprenkels.

The Art of Asking: How I Learned to Stop Worrying and Let People Help (2014) – Amanda Palmer
Amanda Palmer (artiest, onder meer bekend van de band The Dresden Dolls) geeft in dit autobiografische boek een inkijkje in het leven van een artiest die zichzelf – zowel lichamelijk als geestelijk – volledig bloot geeft aan haar fans en publiek. Het is echter niet geschreven als celebrity-biografie, maar als zelfhulpboek. Palmer wil ons laten zien dat we moeten durven blijven vragen om hulp, in ons werk, maar vooral ook in de liefde, hoezeer we onszelf hiermee ook kwetsbaar maken en hoe pijnlijk het woord ‘nee’ ook kan zijn. Een must-read voor alle ‘makers’ onder ons – voor ons allemaal dus eigenlijk.

De jongen, het stof (2015) – Lotte Lentes
‘De jongen, het stof’ verscheen als chapbook (een soort pre-debuut) bij de Wintertuin. Lentes kruipt samen met de lezer in de huid van een fictieve Syrië-ganger, en geeft daarmee een uitzonderlijk treffend perspectief op radicaliserende westerse moslimjongeren. Ze geeft de naar Syrië afreizende hoofdpersoon een gezicht, en dwingt ons daarmee begrip – misschien zelfs empathie – te hebben voor zijn situatie. De overweldigende hoeveelheid onderzoek die Lentes heeft gedaan, spat van de pagina’s, maar haar novelle leest zeker niet academisch of stoffig (pun intended): het is ook gewoon een spannend verhaal.

Wijk (2015) – Jonathan Griffioen
Aan iedereen die nog nooit een dichtbundel heeft gelezen; zou je eens moeten doen. Begin dan bijvoorbeeld met Wijk. Griffioens debuut had zich ook in een andere provinciestad kunnen afspelen – zoals Oss, om een niet geheel willekeurig voorbeeld te noemen – maar het vindt plaats in Wijk bij Duurstede. De drugs gebruikende, nihilistische jongeren die hij te midden van de afbrokkelende kleinstedelijkheid van Wijk ten tonele voert, zijn uit het leven gegrepen. Een bundel die weemoed opwekt bij wie ooit ook zo was: omdat we weten dat sommige van die vrienden van vroeger nog steeds zitten te blowen in dat parkje – en daar vermoedelijk nooit meer weg zullen komen.

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen