Deze maand geen literatuurtip maar een poëzietip. Vandaag loopt de poëzieweek ten einde en om af te kicken van gedichten geeft de redactie van Op Ruwe Planken drie tips voor fijne rijmelarij.
Ik ben geboren in Apeldoorn – samengesteld door Rody Chamuleau en J.A. Dautzenberg
In mijn boekenkast staat een bloemlezing van liefst 374 pagina’s: Ik ben geboren in Apeldoorn. Groot parodieënboek. Van Gezelle (“O krinklende winklende waterding / O tuinslang, van u is ‘t dat ik zing”) tot Bloem (“Dit heb ik, middenstander, overdacht, / Genegen om u pizza’s te bezorgen, / Domweg per stuk, vanuit de Kalverstraat”) en Nijhoff (“Ik ging naar Bommel om de brug te zien / Maar Bommel had zijn kiezen laten trekken / Ze werden hem te duur en bovendien / Liep-ie al jaren van de kiespijn te verrekken…”): geen bekende dichtregel wordt gespaard. Heerlijk medicijn tegen al te hermetische poëzie, en je hebt ook nog eens altijd alle klassiekers bij de hand.
Bjorn Schrijen
Album van de Indische poëzie – Samengesteld door Bert Paasman & Peter van Zonneveld
Onze voormalige kolonie Nederlands-Indië spreekt al eeuwenlang tot de verbeelding. Klaarblijkelijk brengen de gronden van het huidige Indonesië niet enkel specerijen als kaneel en nootmuskaat voort, maar zijn ze ook vruchtbaar in culturele zin: Van Vondel tot Jean Pierre Rawie en van Cola Debrot tot Lucebert — eenieder schreef ooit over Indië. Bloemlezers Paasman en Van Zonneveld stelden een prachtige, uitgebalanceerd ‘Album van Indische poëzie’ samen, waarin zowel bejubeling van het Nederlands bewind als schaduwzijden van onze overheersing naar voren komen. Sterker, een enkel gedicht is zelfs ronduit racistisch. Zoals deze tip van een anonieme schrijver:
Oorlof, jonkmans, wie gij zijt,
Neem dit lied wel in acht:
Houd ‘t liever met een zwarte meid,
Want ze geven je vrij gelag.
Linda van der Pol
Olifantopia – Wout Waanders
Ook onze oud (hoofd)redacteur Wout Waanders heeft sinds november vorig jaar een plekje bemachtigd in vele boekhandels. In zijn chapbook Olifantopia creëert hij aan de hand van fijne, speelse gedichten een heus pretpark. Wij zijn natuurlijk zijn grootste fans, maar ook de rest van Nederland is zeer over Wout te spreken. Elske Jacobs (Passionate Platform) schrijft bijvoorbeeld over de dichtbundel: “Geen zware thema’s, geen krampachtig rijmwerk of cryptische symboliek. De gedichten zijn toegankelijk, uitgesproken en laten je af en toe verwonderd achter”. Breng ook een bezoekje aan het tofste pretpark op papier en oordeel zelf!
Emma Kustermans