Het lag in de lijn der verwachting: wederom vindt het CvB een stakingsactie sympathiek, zonder zelf eraan bij te willen dragen.
Toen rector magnificus Han van Krieken in december deelnam aan een open discussie van actiegroep Change Perspectieve, was hij zijn discussiegenoten goed gezind. Vermindering van de werkdruk, meer diversiteit onder studenten en dekolonisatie van de universiteit: Van Krieken was het er helemaal mee eens. Maar daadwerkelijke acties bleven uit. ‘Ik weet niet hoe’, zei Van Krieken over het dekoloniseren van de universiteit. En werkdruk? Daar zijn we altijd mee bezig, vond de rector.
Een week later vond een grote studentenstaking in Den Haag plaats. CvB-voorzitter Daniel Wigboldus liet zich bij een eerdere demonstratie trots met een rood vierkantje zien, dus de demonstranten hadden goede hoop dat het CvB de onderwijsprotesten zouden ondersteunen. Dat viel tegen: het bestuur deed praktisch niks. Volgens AKKU voerden ze zelfs ‘actief verzet tegen het actievoeren’ door aankondigingen van de demonstranten van UB-schermen weg te halen.
Toen de Gezamenlijke Vergadering van afgelopen maandag de algemene onderwijsstaking op 15 maart besprak, kwam de lijn van het College van Bestuur (CvB) dus niet als een verrassing: Ja, wij hebben begrip voor jullie acties. Nee, we gaan jullie op geen enkele manier ondersteunen. De houding van het CvB viel niet in goede aarde bij zowel de studenten- als ondernemingsraad, die Wigboldus bestookten met kritische vragen. De voorzitter wisselde niet van koers en bleef stug volhouden dat het CvB de demonstranten écht niet actief kan helpen.
Wigboldus gaf aan meer heil te zien in het bespreken van een ‘knelpuntenanalyse’ met de minister. ‘Vanuit die analyse spreken wij sympathie in algemene zin uit’, zei hij. ‘Als bestuur kiezen wij andere routes. Wij leveren op dit moment een heel actieve bijdrage in de commissie Van Rijn (die de financiering van het hoger onderwijs onderzoekt, red.).’
En als actievoerders weer berichten op UB-schermen willen zetten? ‘Vorige keer hebben we de berichten van de schermen gehaald omdat het onduidelijk was van wie de boodschap kwam. We willen zulke berichten altijd faciliteren, als maar duidelijk is wie de afzender is.’