Home Opinie & AchtergrondColumns Vincent in de VS: Cultuurshock

Vincent in de VS: Cultuurshock

door Redactie

Als onderdeel van de researchmaster Historical Studies brengt Vincent Veerbeek een semester door in Riverside, Californië, om onderzoek te doen naar de grijze gebieden van de Amerikaanse geschiedenis. Op ANS-Online doet hij maandelijks verslag van zijn indruk van de Verenigde Staten, een land dat altijd blijft verbazen. Is Amerika echt zo vreemd als we in Nederland denken, of valt het allemaal wel mee?

In Californië kijkt niemand ervan op als de docent op maandagochtend zijn college begint met de vraag of studenten weten wat ze moeten doen bij een schietpartij. Geen twijfel over mogelijk: This is America. Op zo’n moment voel ik me onvermijdelijk een vreemde eend in de bijt. Verder heb ik echter van de cultuurshock en de jetlag die je zou verwachten bij een verblijf zo ver van huis vooral last van dat laatste. Na amper twee weken ben ik alweer redelijk gewend aan het Amerikaanse leven en gaat alles eigenlijk prima zijn gangetje.

Natuurlijk, er is veel anders dan in Nederland en de westkust is een compleet andere wereld dan de oostkust, waar ik drie jaar geleden enkele maanden studeerde, maar dat zijn details. Van koolmezen naar kolibries, van spar naar palmboom, van Celsius naar Fahrenheit: het is slechts een kleine greep uit een lijst van minieme aanpassingen die oneindig door zou kunnen gaan. Al met al zijn het geen wereldschokkende verschillen, zeker voor een doorgewinterd Amerikanist die uit eigen ervaring weet hoe het is om voor langere tijd op het westelijk halfrond te zitten.

Hoewel ik dus weinig last heb van een cultuurshock, is het vanwege mijn onderzoek toch interessant om na te denken over wat het betekent om je van de ene op de andere dag in een omgeving te bevinden die niet vertrouwd is. Mijn onderzoek hier draait namelijk om Sherman Institute, een school in Riverside waar tussen 1902 en de late jaren 1960 kinderen uit verschillende Native American gemeenschappen heen werden gestuurd – zowel vrijwillig als onder druk. Het hoofddoel van Sherman en tientallen soortgelijke scholen was om kinderen van hun cultuur en gemeenschap los te weken en ze te veranderen in ‘beschaafde’ en bovenal westerse burgers. De school is er nog steeds, het dwangmatige systeem gericht op het uitwissen van inheemse culturen niet meer.

In vergelijking met de overgang van reservaat naar kostschool stellen de zaken waar ik aan moet wennen daarom weinig voor. De cultuurshock was uiteraard niet voor alle kinderen even groot en is bovenstaande omschrijving een heel beknopte samenvatting van een complex systeem. Dat neemt echter niet weg dat juist die shock het hele idee was achter scholen zoals Sherman: als een donderslag bij heldere hemel een nieuwe cultuur en taal opleggen en die schok zo lang mogelijk laten doorwerken. Daarmee vergeleken zijn mijn kortstondige momenten van bevreemding en confrontaties met kleine cultuurverschillen als grootschalig wapenbezit een peulenschil.

 

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen

Vincent in de VS: Cultuurshock

door Redactie

Als onderdeel van de researchmaster Historical Studies brengt Vincent Veerbeek een semester door in Riverside, Californië, om onderzoek te doen naar de grijze gebieden van de Amerikaanse geschiedenis. Op ANS-Online doet hij maandelijks verslag van zijn indruk van de Verenigde Staten, een land dat altijd blijft verbazen. Is Amerika echt zo vreemd als we in Nederland denken, of valt het allemaal wel mee?

In Californië kijkt niemand ervan op als de docent op maandagochtend zijn college begint met de vraag of studenten weten wat ze moeten doen bij een schietpartij. Geen twijfel over mogelijk: This is America. Op zo’n moment voel ik me onvermijdelijk een vreemde eend in de bijt. Verder heb ik echter van de cultuurshock en de jetlag die je zou verwachten bij een verblijf zo ver van huis vooral last van dat laatste. Na amper twee weken ben ik alweer redelijk gewend aan het Amerikaanse leven en gaat alles eigenlijk prima zijn gangetje.

Natuurlijk, er is veel anders dan in Nederland en de westkust is een compleet andere wereld dan de oostkust, waar ik drie jaar geleden enkele maanden studeerde, maar dat zijn details. Van koolmezen naar kolibries, van spar naar palmboom, van Celsius naar Fahrenheit: het is slechts een kleine greep uit een lijst van minieme aanpassingen die oneindig door zou kunnen gaan. Al met al zijn het geen wereldschokkende verschillen, zeker voor een doorgewinterd Amerikanist die uit eigen ervaring weet hoe het is om voor langere tijd op het westelijk halfrond te zitten.

Hoewel ik dus weinig last heb van een cultuurshock, is het vanwege mijn onderzoek toch interessant om na te denken over wat het betekent om je van de ene op de andere dag in een omgeving te bevinden die niet vertrouwd is. Mijn onderzoek hier draait namelijk om Sherman Institute, een school in Riverside waar tussen 1902 en de late jaren 1960 kinderen uit verschillende Native American gemeenschappen heen werden gestuurd – zowel vrijwillig als onder druk. Het hoofddoel van Sherman en tientallen soortgelijke scholen was om kinderen van hun cultuur en gemeenschap los te weken en ze te veranderen in ‘beschaafde’ en bovenal westerse burgers. De school is er nog steeds, het dwangmatige systeem gericht op het uitwissen van inheemse culturen niet meer.

In vergelijking met de overgang van reservaat naar kostschool stellen de zaken waar ik aan moet wennen daarom weinig voor. De cultuurshock was uiteraard niet voor alle kinderen even groot en is bovenstaande omschrijving een heel beknopte samenvatting van een complex systeem. Dat neemt echter niet weg dat juist die shock het hele idee was achter scholen zoals Sherman: als een donderslag bij heldere hemel een nieuwe cultuur en taal opleggen en die schok zo lang mogelijk laten doorwerken. Daarmee vergeleken zijn mijn kortstondige momenten van bevreemding en confrontaties met kleine cultuurverschillen als grootschalig wapenbezit een peulenschil.

 

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen