Sanne de Kroon denkt overal veel te lang over na en ontwikkelt graag uitgebreide theorieën. Soms heel slim gevonden, soms wat minder. In deze column deelt ze haar nieuwgevonden wijsheden met de medemens.
Uniek zijn is voor iedereen
Het wordt koud buiten dus het is weer tijd om de filosofische gedachten uit de kast te halen. Zet een kopje thee, start je laptop op en open een (wetenschappelijk) artikel dat je nog moet lezen. Leg eventueel een dekentje over je benen en dan ben je klaar om te beginnen. Disclaimer: je gaat het artikel niet lezen, maar het is belangrijk dat je wel een halfslachtige poging onderneemt om het te lezen. Dat maakt het niet-lezen hier een actieve daad.
Iedereen is steeds maar bezig om zo efficiënt mogelijk te zijn. Je moet vooral niet te veel nadenken, want dat zorgt ervoor dat je minder snel kunt lezen of typen. Maar het is oké om af en toe even afgeleid te raken, misschien bedenk je ineens iets geniaals. Of nog beter: iets totaal onbenulligs. Creativiteit is dat wat ons van dieren onderscheidt. Hoe die creativiteit wordt vormgegeven, maakt niet uit.
Bij het schrijven van, ik zeg maar iets, een column voor de ANS, is het makkelijk om te denken dat je onmogelijk iets unieks kunt schrijven. Ik heb lang gedacht dat alles wat je kunt bedenken, heus al ergens in het universum zal bestaan. Maar is dat wel zo? Inmiddels denk ik hier anders over. Laat het me illustreren met een anekdote uit mijn jeugd.
Op de middelbare school had ik een vriendinnetje dat in de woonkamer van mijn ouders een gek danspasje deed. Toen zei ze: ‘Zo, ik was waarschijnlijk de eerste persoon die precies dit op precies deze plek deed.’ Ik geloof nog steeds dat ze gelijk had. Wat geldt voor bewegingen, geldt ook voor gedachten. Iedereen is in staat om iets unieks te bedenken.
Toen ik zelf bezig was met het niet-lezen van een artikel, kwam ik bij de volgende gedachte uit: Wat nou als er ergens een sekte bestaat van mensen die zich uitkleden en zich dan insmeren met yogonaise om vervolgens samen de polonaise te doen. Op zich lijkt dit geen bijzonder constructieve gedachte, maar het volstaat om mijn punt te illustreren. Iedereen zal in zijn of haar leven minstens één unieke gedachte hebben. Bij sommige mensen zal deze gedachte leiden tot revolutionaire vernieuwingen en een verbetering van de levensstandaard voor iedere aardbewoner. Bij andere mensen… Ach, wie weet, misschien kun je bij iemand een glimlach op het gezicht toveren. Dat is op zichzelf al waardevol genoeg.
Mijn advies om de sombere winterperiode door te komen is dan ook: denk je gedachten en koester ze. Probeer los te laten dat alles wat je doet nuttig moet zijn, maar sta af en toe stil bij je rare hersenspinsels en bedenk hoe bijzonder je eigenlijk bent.