Home Opinie & AchtergrondInterview Meer schijt dan de rest

Meer schijt dan de rest

door Redactie

Na een succesvol begin komt de komedieserie Rundfunk 24 oktober op NPO3 met een tweede seizoen. Bedenkers en acteurs Yannick van de Velde (27) en Tom van Kalmthout (25) maken met het programma iets wat ze zelf grappig vinden, ook als dat ver over het randje is. ‘Je kunt de vetste grappen maken over een onderwerp dat schuurt.’

Tekst: Noor de Kort en Tom Oomen
Foto’s: Stijn Hoekstra en Tom Sebus (KRO-NCRV)

Dit artikel verscheen eerder in de tweede editie van ANS

Een leraar Duits met in zijn kast twee opgesloten Joden of een gymleraar die een donkere jongen voor aap aanziet; niets is te gek voor de bedenkers en hoofdrolspelers van de absurdistische komedieserie Rundfunk, Yannick van de Velde (27) en Tom van Kalmthout (25). ‘Wij maken harde, platte grappen, maar dan in een mooi jasje gestoken; alles is zorgvuldig gefilmd en er spelen goede acteurs mee’, stelt Van de Velde. Het programma begon vorig jaar als een experiment bij 3LAB – volgens het duo ‘een plek die expres is weggestopt in de zomerperiode, zodat mensen kunnen maken wat ze willen’. Op televisie trok de serie weinig kijkers, maar op internet werd het programma wel een succes, waarna het idee voor een tweede seizoen ontstond.

Mannen in pyjama

Van de Velde en Van Kalmthout ontmoetten elkaar voor het eerst bij audities in Maastricht, maar raakten pas echt bevriend tijdens hun tijd op de Amsterdamse Toneelschool en Kleinkunstacademie. ‘Ik weet niet waar ik eindig en Yannick begint; het is een symbiose’, grapt Van Kalmthout. ‘Je zou het een open, platonische relatie van twee jongens kunnen noemen.’

Van de Velde en Van Kalmthout wilden per se samenwerken. Dat idee is geslaagd met een serie die ze samen maken én waarin zij de hoofdrollen spelen. ANS ging in gesprek met de acteurs over de lompe, harde serie. Van de Velde: ‘Wij hebben wat meer schijt dan andere komedieseries; we maken gewoon wat we zelf grappig vinden.’

Hoe kwamen jullie op het idee voor de serie Rundfunk?
Van Kalmthout: ‘Absurde, komische en soms lompe dingen vinden we heel vet. We zijn allebei groot fan van series als The Office, Extras, South Park, Jiskefet en Little Britain. In het theater maakten we al absurdistische sketches, maar hadden dan vaak het idee: “Deze scène is eigenlijk veel vetter op film, in plaats van in het theater.” Toen dachten we: “Waarom gaan we geen serie maken?”’

‘De middelbare school is de raarste plek op aarde.’

Waarom hebben jullie gekozen voor de middelbare school als setting van de serie?
Van Kalmthout: ‘We zijn groot fan van de high school comedy die je in de Verenigde Staten veel ziet. In Nederland bestaat dit genre jammer genoeg niet. Series als SpangaS en Brugklas zijn geschikt voor basisschoolleerlingen, maar er was een tekort aan series over de middelbare school voor mensen die van de basisschool af zijn. We baalden er zelf ook van dat er geen high school comedy was.’

Wat maakt de middelbare school een interessante omgeving voor een komedieserie?
Van de Velde: ‘De middelbare school is de raarste plek op aarde.’
Van Kalmthout: ‘Docenten hebben goede bedoelingen en willen hun leerlingen wat bijbrengen. Alleen zitten de meeste leerlingen juist in een fase waarin ze helemaal niet willen leren. Ze kunnen niet tegen autoriteit en oudere mensen in het algemeen. Die combinatie maakt de middelbare school zo’n fucking rare plek. Als je de docenten in de serie extra absurd maakt, krijg je situaties die nog vreemder zijn.’

Op elkaars schouderWaarom is het gedrag van de personages in Rundfunk vaak zo extreem?
Van de Velde: ‘Wij houden ervan dat iemand meteen fucking lelijk of dom is. Als iemand maar een beetje worstelt met gewicht, wordt het al snel een realistisch, sociaal drama. Dat is helemaal niet wat wij willen maken. Dan is het meteen zoals in SpangaS: “Oh lieverd, je bent te zwaar. Misschien moet je een keer die donut laten liggen”, waarop ze gaat huilen. Dat willen we niet. Wij vinden het gewoon vet grappig dat ik een gore boterham tegen de muur flikker, waarna een dik personage deze van de muur aflikt. Hoe hoger de inzet van een grap is, hoe meer er te winnen of te verliezen valt.’

Wanneer is een grap geschikt voor Rundfunk?
Van de Velde: ‘Als wij iets grappig vinden, stoppen we het erin. Je kunt de vetste grappen maken over een onderwerp dat schuurt. Wanneer mensen zich ergens aan ergeren of geschokt over zijn, betekent het dat er iets zit. We kunnen wel een grap maken over iemand die over een banaan uitglijdt, maar dat is al zeshonderd keer gedaan. Bij een woordgrap denk ik: “Ja, je hebt een grapje gemaakt over een woord, vet leuk, maar daar zit niemand op te wachten in deze wereld.” Wij vinden het veel vetter om het te hebben over een thema waar je eigenlijk niet over kunt of mag praten.’

‘We hebben een bloedhekel aan politieke correctheid.’

Waar liggen de grenzen bij jullie grappen?
Van Kalmthout: ‘We gebruiken onderwerpen zolang deze grappig zijn. Als je de dag na de ramp met de MH17 een grap maakt die alleen maar naar is voor de nabestaanden, dan is het een slechte grap: je maakt dan de grap alleen ten koste van iemand.’
Van de Velde: ‘Volgens mij is het al snel goed als je mensen op een leuke, creatieve manier even anders over iets heftigs laat denken. Vaak hoeft dit niet per se beledigend te zijn. Als je zegt: “Haha, er gingen allemaal Joden dood in de Tweede Wereldoorlog”, dan is dat gewoon kut, maar als je de grap verpakt in iets dat over de top is, hebben mensen snel door dat het ironisch is bedoeld. Met LarsWe zouden achterlijk zijn als we een scène zouden doen waardoor we de volgende dag waarschijnlijk onthoofd zullen worden, maar ik vind dat je overal grappen over moet kunnen maken. We hebben een bloedhekel aan politieke correctheid.’

Waarom hebben jullie hier een hekel aan?
Van de Velde: ‘Je kunt tegenwoordig niets meer zeggen. Een uitspraak of grap is meteen racistisch of discriminerend, terwijl je er negen van de tien keer niets mee bedoelt. Dat we een hekel hebben aan politieke correctheid zie je bijvoorbeeld terug bij de gymleraar. Wij vinden het heel grappig dat hij buitengewoon racistisch is en dat niet doorheeft. Hij ziet een donker jongetje aan voor een aap en wil dan zó politiek correct doen dat hij denkt dat iedereen een aap wil beledigen.’
Van Kalmthout: ‘De wereld zou zo mooi zijn als we allemaal lekker konden lachen om onze mankementen en verschillen. Nu kan dat niet: er vallen altijd mensen over een grap.’

Zijn er ooit gevallen geweest waarbij jullie een scène schrapten omdat deze te ver ging?
Van de Velde: ‘We hebben ooit een scène geschrapt waarin een juf leerlingen verwelkomt in het nieuwe jaar. Ze zou heel erg geil van de leerlingen worden. We hadden bedacht dat de leerlingen allemaal jongens van een jaar of zeventien, achttien zouden zijn. De juf zou ze teder zoenen en in hun kont knijpen. Op de set bleken de figuranten kinderen van twaalf jaar te zijn. Toen vonden we het niet meer leuk. In het ene geval zou het grappig zijn: een vrouw van vijftig die denkt: “Oh my god, de zesde klas, wat geil, daar zijn ze weer.” In het andere geval zou het een naar beeld opleveren, want dan zijn die jongetjes veel te kwetsbaar. We hebben de scène toen niet gedraaid.’

Waarin verschilt het nieuwe seizoen van het eerste?
Van Kalmthout: ‘Het nieuwe seizoen heeft een duidelijkere verhaallijn. Elke aflevering blijft een aflevering op zichzelf, maar aflevering vijf is wel tien keer leuker als je de vier afleveringen daarvoor hebt gezien.’
Van de Velde: ‘We hebben ook een nieuw personage, maar we gaan niet verklappen wie dat is.’
Van Kalmthout: ‘Heb je het over de conciërge?’
Van de Velde: ‘Nu heb je het al verkloot.’ 

 

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen