Home Opinie & AchtergrondInterview Wie ben jij zonder mij

Wie ben jij zonder mij

door Redactie

Met hun nummer Ik heb een man gekend braken ze in 2014 in een klap door in de Nederlandse cabaretwereld. Cabaretduo Yentl en de Boer vertelt over nummers schrijven en voorstellingen in elkaar zetten. ‘Vaak worden onze liedjes “geniaal” genoemd, terwijl we nooit ingewikkelde grappen maken.’

Tekst: Julia Mars
Foto’s: Imtiaz Willems

Dit artikel verscheen eerder in de eerste editie van ANS.

Yentl 400xCabaret is het leukst als mensen zichzelf erin kunnen herkennen, vindt het muzikale duo Yentl en de Boer. Christine de Boer en Yentl Schieman baseren hun absurdistische cabaretnummers dan ook zo veel mogelijk op ervaringen uit hun eigen leven. Af en toe denken mensen zelfs dat de nummers over henzelf gaan. ‘Vaak wordt gedacht dat ons nummer Morph een liefdesliedje over ons tweeën is’, vertelt De Boer met een scheve grijns. ‘Dat is het ook wel een beetje. Morph gaat over twee mensen in een relatie die steeds meer op elkaar gaan lijken.’ Ze glimlacht naar Schieman. ‘We merkten dat we als duo steeds meer naar elkaar toe groeiden. Vaak hebben we iets matchends aan, zonder dat we dat hadden afgesproken.’

Het is niet gek dat De Boer en Schieman steeds meer op elkaar zijn gaan lijken. De twee kennen elkaar al sinds ze op de Amsterdamse theaterschool zaten, waar ze samen veel projecten deden. Een paar jaar na hun afstuderen besloten ze om als duo voorstellingen te gaan maken. Hun doorbraak in de Nederlandse cabaretwereld kwam in 2014, toen ze met hun nummer Ik heb een man gekend de Annie M.G. Schmidtprijs voor het beste theaterlied wonnen. Een ingewikkelde formule voor succes hebben de dames niet. ‘Veel van onze liedjes zijn puur voor de grap geschreven.’

Jullie nummers ontvangen veel goede recensies. Hoe komen jullie aan inspiratie voor de onderwerpen?
De Boer: ‘Vroeger op de theaterschool dachten we dat we grote kunst moesten maken, dat voorstellingen over moeilijke onderwerpen moesten gaan. Toch werden die voorstellingen het slechtst beoordeeld.’
Schieman: ‘Juist toen we die gedachte loslieten en gewoon maakten wat we zelf grappig vonden, waren de docenten enthousiast.’
De Boer: ‘Ook nu zijn onze liedjes niets anders dan observaties van dingen die we meemaken. De nummers hoeven niet grootser of poëtischer te zijn dan het gewone leven, vinden we. Af en toe staan we er nog steeds van te kijken dat de recensies zo lovend zijn. Vaak worden onze liedjes “geniaal” genoemd, terwijl we nooit ingewikkelde of intelligente grappen maken.’
Schieman: ‘Door de inhoud van de liedjes simpel te houden, kunnen mensen zich beter in de nummers herkennen. Op die manier raakt het ze meer. Zitten in de trein gaat over ergernissen aan dingen die je onbewust zelf ook doet. Bijvoorbeeld instappen in een trein, terwijl anderen nog moeten uitstappen.’
De Boer: ‘Wanneer we iets leuks of grappigs zien gebeuren, maken we altijd meteen een notitie in onze telefoons om het te onthouden. Ons telefoongeheugen gaat dan ook helemaal op aan spraakopnames en notities.’
Schieman: ‘Veel van die spraakopnames zijn heel vals ingezongen. Het is ontzettend gênant wanneer je ze terugluistert.’
De Boer: ‘Of wanneer je ze aan iemand anders wil laten horen. Dat vind ik zelfs naar Yentl toe een beetje beschamend.’

‘In een van onze nummers vermoord ik mijn vriend.’

Christine 400xDe man wordt redelijk vaak negatief voorgesteld in jullie liedjes, waarom is dat zo?
De Boer: ‘Het nummer Ik heb een man komt uit een periode waarin Yentl en ik allebei vrijgezel waren. We waren toen gefascineerd door de absurde manieren waarop mannen indruk op vrouwen proberen te maken.’
Schieman: ‘De imperfectie van de man is een leuk thema om over te schrijven. Als ze allemaal perfect zouden zijn, ben je zo uitgeschreven. Mijn moeder zei vroeger altijd “Ik heb liever dat je slaapt tegen me als ik stout was. Later kwam het idee in me op om de zin te gebruiken in een lied dat over een man gaat. De man in Ik heb liever dat je slaapt praat altijd luid en is heel aanwezig. Eigenlijk is hij alleen maar lief als hij slaapt. Dat leek me een interessanter verhaal dan dat over mijn moeder.’

In veel van de nummers blijven jullie dicht bij jullie eigen ervaringen. Wat vindt jullie omgeving hiervan?
Schieman: ‘Over het algemeen is het niet zo dat we hele persoonlijke dingen in onze nummers delen. De details die we erin verwerken, maken we heel theatraal. Een goed voorbeeld is een van onze nieuwste nummers, Het moordlied.’
De Boer: ‘In dat nummer vermoord ik mijn vriend. Het nummer gaat over een vrouw die een heel monotoon leven leidt. In een poging om uit dit leven te stappen, vermoordt ze haar vriend. Om het verhaal levendig te maken, heb ik details over mijn eigen vriend gebruikt. Later zag hij de tekst thuis op de piano staan. Toen hij las hoe hij aan het einde van het stuk om zeep wordt gebracht, moest hij even slikken. Gelukkig kon hij de humor er ook wel van inzien.’

‘Wanneer ik zonder Christine op het podium sta, krijg ik een beetje hartkloppingen.’

Jullie zijn heel veel samen. Doen jullie ook nog projecten zonder elkaar?
De Boer: ‘Nee, niet veel. We schrijven weleens liedjes apart, maar wanneer iets echt goed is, komt het toch altijd wel bij Yentl en de Boer terecht. Het gebeurt maar zelden dat we iets buiten het duo houden.’
Schieman: ‘We zijn allebei aangesloten bij een singer-songwritercollectief, waar we los van elkaar onze eigen liedjes spelen. Dat vind ik altijd veel spannender dan wanneer ik samen met Christine op het podium sta. Soms krijg ik zelfs een beetje hartkloppingen.’
De Boer: ‘Wanneer ik met iemand anders speel, merk ik pas echt wat ik normaal gesproken aan Yentl heb. Samen zijn geeft een veilig gevoel. Toch is het ook leuk om dingen zonder elkaar te doen. Als je altijd met zijn tweeën bent…’ Schieman: ‘Dan verras je elkaar niet meer. Alleen spelen is een goede leerervaring. Als we samen zingen, zijn we altijd met elkaars stem bezig. Wanneer je solo zingt, ben je op jezelf aangewezen. Als ik alleen zin, gebruik ik mijn stem minder goed. Daarom is het goed om veel alleen te blijven oefenen.’

Yentl en de Boer 400xKomt jullie werk beter tot uiting als duo dan apart?
Schieman: ‘Dat zou ik niet direct zeggen, maar we versterken elkaar wel. In het schrijven van liedjes en in het maken van voorstellingen vullen we elkaar zeker aan.’
De Boer: ‘Bij het maken van een voorstelling heb je natuurlijk allebei je eigen smaak. Yen komt vaak met wat raardere fantasyideeën voor de show, zoals een pratende vogel of een donkere kelder. Zelf zou ik daar niet zo snel mee komen. Ik heb wat meer oog voor filosofische thema’s. Over wat het leven is, of geluk.’
Schieman: ‘Soms heb ik een idee, maar weet ik niet hoe ik dit het beste tot uiting kan brengen. Christine geeft er dan net een andere draai aan. Zo kom je samen op de beste ideeën.’

Zit er een houdbaarheidsdatum aan Yentl en de Boer?
De Boer: ‘Wat mij betreft gaan we nog heel lang door samen.’
Schieman: ‘Het samenspelen is altijd weer anders voor ons.We proberen onszelf continu te verbeteren. Door steeds in het moment te staan, blijft het leuk.’
De Boer: ‘Het maakt ook niet uit hoe lang je een liedje al speelt, het publiek reageert altijd anders. Dat is het unieke van theater, het is een soort dialoog. Mensen vinden een liedje niet plotseling saai. Naast liedjes hebben we ook veel andere plannen. In een toekomstige show willen we graag met een muzikant erbij werken. Ook lijkt het ons leuk om een popalbum te maken, een hele andere sound. We willen onszelf vooral niet herhalen.’

 

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen