In Kamervragen gaan twee studenten op ontdekkingstocht in elkaars kamer en speculeren ze over de persoonlijkheid, activiteiten en vreemde trekjes van de bewoner. Kunnen ze uitvinden wat voor persoon er achter de kamer schuilgaat? Deze editie: Elias en Koen.
Elias op bezoek bij Koen
Elias arriveert bij het huis van Koen, waar triomfantelijk de roodgele vlag van het dispuut Panacee uithangt. ‘Hij woont in een huis van een mannendispuut, dus hij is sowieso een man’, constateert Elias. Wanneer
hij de grote kamer met rondslingerende jasjes en dasjes binnenstapt, valt hem als eerste een tasje op met de tekst I Love Law. De studie van de bewoner is hem dus ook al snel duidelijk.
Ook in de kledingkast van Koen ziet Elias de studie van de bewoner terugkomen. ‘Er hangen vooral overhemden en dat past wel bij het beeld dat ik heb van rechtenstudenten’. Terwijl hij in de kast op zoek gaat naar iets anders dan een overhemd, klinken uit de kamer ernaast de donkere en dramatische tonen van Dance of the Knights van Prokofiev. ‘Je hoort dus wel echt alles van je huisgenoten’, zegt hij lachend. Als Elias een strip paracetamol op het bureau ziet liggen, grinnikt hij: ‘Misschien ben ik bevooroordeeld over het dispuutsleven, maar volgens mij heeft hij die alvast klaargelegd voor als hij een kater heeft.’
Als Elias wat verder rondkijkt in de kamer ziet hij op de rand van het bed een boek liggen. Nieuwsgierig loopt hij er naartoe en pakt het op. ‘Game of 
Thrones!’, roept hij uitgelaten. ‘Tot nu toe heb ik alleen nog maar studieboeken gezien, dus ik was ervan uitgegaan dat hij niet zo’n lezer is.’ Omdat in de kamer weinig persoonlijke spullen liggen, moet Elias erg zijn best doen om meer hobby’s van de bewoner te achterhalen. ‘Hij heeft een Playstation dus hij gamet, maar verder kan ik niet echt iets vinden’, stelt hij een beetje teleurgesteld vast.Als het Elias’ kamer was geweest, had hij het wel anders aangepakt. ‘Ik zou de kamer grondig schoonmaken en vooral het smerige raam poetsen’, zegt hij met een vies gezicht. Verder vindt Elias de muren nogal kaal. ‘Met een leuk kleurtje en wat posters zou het er al een stuk gezelliger uitzien.’ Hij denkt dat een opknapbeurt het ook goed zou doen bij de vrouwen. ‘Een vriendin zal hij niet hebben. Een vrouw houdt het in deze kamer nooit lang vol.’
Koen op bezoek bij Elias
Wanneer Koen zijn entree maakt op de verdieping van Elias, bevindt hij zich allereerst in een kleine ruimte met veel kledingrekken. ‘Mannenschoenen en mannenkleren, dus dat is in ieder geval duidelijk’, zegt Koen resoluut. Een trapje leidt hem vervolgens naar het slaapgedeelte. ‘Je moet wel oppassen voor je hoofd’, zegt Koen terwijl zijn hoofd bijna tegen het lage plafond knalt. Nadat hij het steile trapje weer is afgestrompeld, vervolgt hij zijn zoektocht naar de identiteit van de bewoner.
Koen besluit om de kasten met de studieboeken te doorzoeken. Als hij een boek vindt over bitcoins, valt het kwartje bij hem. ‘Hij studeert sowieso iets van Bedrijfskunde of Economie.’ De bewoner verdiept zich niet alleen in studieboeken, ook Ikeagidsen zijn voor hem prima leesvoer. Deze liggen netjes opgestapeld in de kast. De kamer van Elias zou niet misstaan in een catalogus vande woongigant. ‘Er is echt nagedacht over de inrichting’, zegt hij bewonderend.
In de keurig opgeruimde kamer vallen de opmerkelijke, kleurrijke maskers aan de muur uit de toon. Als Koen ook nog stapels platen in de kast ziet 
liggen, denkt hij dat de bewoner cultureel onderlegd is. ‘Volgens mij is hij een liefhebber van kunst en muziek.’ Niet alleen de muzikale kant, maar ook de sportieve kant van de bewoner wordt duidelijk wanneer Koen bijna zijn been breekt over een squashracket. ‘Hij squasht dus ook wel eens’, merkt hij droogjes op. Enthousiast loopt Koen van de ene naar de andere kamer. Hij constateert dat Elias het goed voor elkaar heeft: ‘Het is niet zomaar een studentenkamer, maar echt een huisje.’ Koen denkt dat de bewoner al wat verder is in zijn studie en behoefte heeft aan een plek voor zichzelf. Het grootste verschil met zijn eigen huis is toch wel de rust. ‘Ik heb altijd wel iemand over de vloer en anders hoor je wel muziek.’ Als Koen wederom bijna zijn hoofd stoot aan het plafond, kan hij ook een inschatting maken van de lengte van de bewoner: ‘Hij is waarschijnlijk kleiner dan ik ben.’
Vragenuurtje
Tijd voor de confrontatie: hadden de studenten het bij het juiste eind of sloegen ze de plank compleet mis?
Als Elias (23, eerstejaars masterstudent Bedrijfskunde) en Koen (21, derdejaarsstudent Rechtsgeleerdheid) elkaar de hand hebben geschud, wil Elias meteen weten waar het enige niet studiegerelateerde boek in de kamer van Koen vandaan komt. ‘Die heb ik van mijn vriendin geleend’, vertelt Koen. ‘Hij heeft toch een vriendin’, roept Elias, teleurgesteld door zijn inschattingsfout. Elias vertelt dat hij verder ook geen dingen heeft gevonden die wezen op een vriendin. ‘Er lagen wel ergens make-updoekjes, die zijn niet van mij hoor’, lacht Koen. Elias is benieuwd hoe zijn vriendin het in Koens huis volhoudt. Koen grinnikt. ‘Bij haar is het rustiger, dus meestal zijn we daar.’
Koen is vooral benieuwd naar de maskers in de kamer van Elias, die niet bij het Ikea-interieur passen. ‘Ik heb inderdaad een zwak voor Ikea’, geeft Elias toe. ‘Die maskers waren niet mijn eigen keuze. Mijn vader nam ze mee uit Indonesië als cadeau. Ik vind ze nogal eng, dus heb ik ze maar in een hoekje van mijn woonkamer opgehangen.’
Elias vertelt dat hem niet is gelukt om naast het dispuutsleven aanwijzingen van hobby’s te vinden in de kamer van Koen. Toch blijkt dat Koen niet stil zit. ‘Ik werk bij een afhaalrestaurant, ik sport en ik lees graag’, somt hij op. ‘Verder ben ik inderdaad ook veel met mijn dispuut bezig.’ Hij probeert Elias ervan te overtuigen dat het dispuutsleven ook heel leuk kan zijn, maar Elias’ afkeer van katers blijkt te groot om deze leefwijze te kunnen begrijpen. ‘Als je een kater hebt, moet je gewoon doorzetten’, zegt Koen schouderophalend.
